Remembering Mahakavi Subramanya Bharathiyar ~ 12th Sept 1921

This day,  Sept. 11, is remembered World over for various reasons ! -  this post is slightly different (from my posts on this day in previous years !!)  The man, the fighter, the poet Mahakavi Subrahmanya Bharathiyar.  He was a Genius, Extrovert, Patriot, Poet,  Thinker, man who dreamed beyond his time,  an eternal Optimist, man with die-hard spirit, motivator, man capable of uniting great minds, natural leader – all rolled one. Most unfortunate thing was his age – his life was too short - he lived for only 39 years and passed away 97 years ago.

He lived in Thulasinga Perumal Kovil Street (TP Koil Street) during his last years – he was a tenant in a small portion (single room) in  the house seen here (Sri Kannan Sri Jayanthi purappadu)

Bharati’s father, Chinnasamy Iyer, was an erudite Tamil Scholar and skilled in modern engineering and mathermatics. He had tremendous influence in the court of the Maharaja, and so Bharati was able to mingle with the scholars at the court. Bharati has described in his Chinna Sankaran Kathai, how he was influenced by the Ettayapuram court. The title ‘Bharati’, a name of the Goddess of Knowledge, was conferred upon him at the age of eleven by the court, in approval of his ability to compose poems on any subject, at any moment. He surprised even older poets of his generation with his readiness to compose.

பாரத சமுதாயம் வாழ்கவே! - வாழ்க வாழ்க!

பாரத சமுதாயம் வாழ்கவே! - ஜய ஜய ஜய

முப்பது கோடி ஜனங்களின் சங்கம் - முழுமைக்கும் பொது உடைமை

ஒப்பிலாத சமுதாயம்  - உலகத்துக்கொரு புதுமை - வாழ்க! (பாரத)

~ என்று நம் தேசத்தை வியந்த எந்தை எங்கள் மஹாகவி ஒப்புயர்வற்ற ஞானி தீர்க்கதரிசி அஞ்சாநெஞ்சன் சுதந்திர போராட்ட மாவீரன் சுப்பிரமணிய பாரதியின் நினைவலைகள் இங்கே.  ஒவ்வொரு மானிடருக்கு நடுங்கும் சாவை பற்றி சற்றும் கவலை இல்லாத புரட்சியாளன் எழுதினான்.

பார்மீது நான்சாகா திருப்பேன்,காண்பீர்!

மலிவுகண்டீர் இவ்வுண்மை பொய்கூறேன்யான்,

மடிந்தாலும் பொய்கூறேன் மானுடர்க்கே,

நலிவுமில்லை;சாவுமில்லை,கேளீர்,கேளீர்!

நம் கருத்துக்களை ஏன் மக்கள் எதிர்க்கிறார்கள் என்று ஒருநாள் கண்ணன் கேட்டார். அதற்கு பாரதி,  ‘ஏனெனில் நம் கருத்துக்கள் இன்னும் நானூறு ஆண்டுகள் கழித்து சொல்லப்பட வேண்டியவை. இவர்களால் புரிந்துகொள்ள முடியாது’ என்றார். காலத்தைக் கடந்த சிந்தனையோடு இருக்கிறோம்  என்ற தெளிவோடுதான் பாரதி வாழ்ந்திருந்தார். 

This is what he wrote on free speech in 1915 in his New India…

Englishmen in this country are not popularly supposed to offer much encouragement to advocates of Indian freedom, venturing to give wholesome and useful advice to the Government. And yet it is such advice that should be prized most by the Government. And the thoughts that true patriots are thinking today will materialize into national facts tomorrow. Those who desire to cultivate friendly relations with India must learn to respect and, if possible, immediately satisfy the legitimate and reasoned demands of Indians seers and creators. And the first thing that modern India demands of England to-day is that none may interfere with free speech in India. Free speech is the truest ally of every sensible government. When you stifle men’s voices, you embitter and harden their hearts. And this world is based on the mind: “Thoughts are things.”  Of course Englishmen know these things quite as well as we do. But, all the same, we sometimes feel constrained to restate them, “lest they forget.”

சுப்ரமணிய பாரதியார் ~ ஒரு உன்னத பிறவி.   கவிதைகள் வாயிலாக மக்களின் மனதில் விடுதலை உணர்வை ஊட்டியவர். இவர் ஒரு கவிஞர் மட்டுமல்லாமல் ஒரு எழுத்தாளர், பத்திரிக்கை ஆசிரியர், சமூக சீர்திருத்தவாதி - தன்  காலத்துக்கு  மிகவும் பல்லாண்டுகள்  பிறகு நடக்க வல்லவை பற்றி  கூர் நோக்குடன் சிந்தித்தவர்.  குறைந்த காலமே வாழ்ந்தாலும் சாதனைகள் செய்தவர். இளமையிலேயே கவிபாடும் திறமை பெற்றிருந்த சுப்பிரமணியன், எட்டையபுர சமஸ்தானப் புலவர்கள் அவையில் பாரதி என்ற பட்டம் பெற்றார். அன்று முதல் இவர்“சுப்பிரமணிய பாரதியார்”என அழைக்கப்பெற்றார்.

Thiruvallikkeni Sri Kannan purappadu ~ Sri Jayanthi - background Barathiyar memorial

At the age of seven, Subbiah started writing poems in Tamil. When he was eleven, he wrote in such a way that even learned men praised him for his great knowledge and skill.  The boy who was till then referred to as “Ettayapuram Subbiah” came henceforth to be known as “Bharathi”, and later he was respectfully referred to as “Bharathiar” by nationalists and by millions of Tamil lovers all over the globe. In June 1897, Bharathi was hardly fifteen when his marriage took place, and his child-bride was Chellammal.  Bharathi left for Benaras (Kasi). He spent there the next two years with his aunt Kuppammal and her husband Krishna Sivan. Speedily gaining a fair knowledge of Sanskrit, Hindi and English, he duly passed with credit the Entrance Examination of the Allahabad University. The Banaras stay brought about a tremendous change in Bharathi’s personality. Outwardly, he sported a moustache and a Sikh turban and acquired a bold swing in his walk.

Many years of Bharathi’s life were spent in the field of journalism, Bharathi, as a young man began his career as a journalist and as a sub-editor in “Swadesamitran” in November 1904.  .. .. and his prime of life was spent running away from the British ensuring that the fire for freedom was stoked with his powerful words.  “India” saw the light of the day in May, 1906. It declared as its motto the three slogans of the French Revolution, Liberty, Equality and Fraternity. It blazed a new trail in Tamil Journalism. In order to proclaim its revolutionary ardour, Bharathi had the weekly printed in red paper. “India” was the first paper in Tamil Nadu to publish political cartoons. He also published and edited a few other journals like “Vijaya”.

In May 1907, Bipin Chandra Pal visited Madras and gave six lectures on the Triplicane Beach every day evening from 3 to 8. These lectures brought out a perceptible change in the attitude of the people. Bharathiyar wrote in his India on 11 May 1907, that the visit and speeches of Pal had cast a miraculous effect on the otherwise slumbering people of Madras. After the visit in every street and in every place the talk was only about Nationalism and the first utterance was Vande Mataram.

Bharati, by nature, was too impatient to wait for good things to happen or evil things to be destroyed in their own time. Great people’s personalities are impacted by the qualities of his ancestors too, his birth-place and the surroundings in which he is brought up.  After living in exile, Bharathi came back to Madras vigorously determined to fight for India’s freedom.  Life and people perhaps were never kind to the sublime man.  It is sadly read that Bharati’s efforts at running magazines stopped before the year 1910 came to a close. The next five years were difficult years for the poet. He tried to publish his poems in book-form.

On August 4,1921, he wrote an article in “ Swadesamitran ” describing his Erode visit, and on the problem of conquering death and living in eternity. In a poem addressed to the god of death, Yama, (“காலனுக்கு உரைத்தது”) Bharati wrote that he would never let death come anywhere near him, and that he would kick death with his foot should death dare approach him. 

History written by British has it that the elephant of Sri Parthasarathi temple trampled him to death ~ though an incident of elephant brushing Mahakavi Subramanya Barathiyar did occur, he lived for more than 6 months after that reported incident – and most probably died to failing health, derived from the boot blows and harsh treatment meted out in prison by British authorities – which is comfortably hidden in history.

மஹாகவி வாழ்ந்த மண்ணில் வாழ்வதை பெருமையாக கருதும் - பாரதியின் பற்றாளன்

திருவல்லிக்கேணி வாழ் ஸ்ரீனிவாசன் சம்பத்குமார்

Tidbits : 

1.       I have been posting fervently on Mahakavi Subrahmaniya Barathi  – for some years now stating he  passed away on September 11, 1921, at the young age of 39.  It was on the night of 11^th (1.30)  and technically 12^th Sept   going by English calendar.  Remember seeing the plaque in front of the Bharathiyar Memorial at TP Kovi Street, Triplicane  also etched  as 11th Sept, 1921 – but a couple of years back   – it stands apparently altered as 12th Sept. 1921.!!!!

2.    1882, டிசம்பர், 11ல் எட்டயபுரத்தில் பிறந்த மகாகவி பாரதி, 1921, செப்டம்பர், 11ல், சென்னையில் இறந்தார் என்பது வரலாறு. தமிழக, புதுச்சேரி அரசுகள், செப்டம்பர், 11ம் தேதியை, பாரதியின் நினைவு நாளாக அனுசரித்து வருகின்றன. சென்னை மாநகராட்சி பதிவேட்டில், செப்டம்பர், 12ல், இறந்தார் என, பதிவாகி உள்ளது, இந்த நிகழ்வை உறுதிப்படுத்தும் வகையில், தஞ்சைத் தமிழ்ப் பல்கலைக் கழகத்தின், பாரதி பாடல் ஆய்வுப் பதிப்பு நுாலிலும், 1921, செப்டம்பர் 12, 01:30 மணி என்றே குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

3.      In  the interesting  mystery novel – ‘False Impression’,  by English author Jeffrey Archer ….  the story occurs mostly in UK and partly USA & Romania,  but traverses through Continents.  In the engrossing tale on a masterpiece artwork, the knowledge of the artwork resonates quite heavily.  The queer  new  angle is that upon the occurrence of Sept.11, some people went missing, presumed dead and some who were alive too, chose to  make this an opportunity !

4.      Once when Kuvalai Kannan’s mother requested Barathiyar to recite Suprabatham, he broke into verse and sang ‘pozhuthu pularnthathu’ (பொழுது புலர்ந்தது) – clarion call to Nation to shake the shackles of foreign rule.

5.      மஹாகவியின் இனிய நண்பர் 'குவளை கண்ணண் என்பார்.  ஸ்ரீ பார்த்தசாரதி கோவில் சம்பந்தப்பட்ட இவர் பாரதியுடனே இருந்து அவரை நன்கு பேணிக்காத்துள்ளார்.  இதோ பாரதியின் வரிகள், குவளை கண்ணனைப்பற்றி :

மகத்தான முனிவரெலாம் கண்ணன் தோழர்;

வானவரெல் லாங்கண்ணன் அடியா ராவார்;

மகத்தானு முயர்ந்ததுணி வுடைய நெஞ்சின்

வீரர்பிரான் குவளையூர்க் கண்ணன் என்பான்,

வெள்ளையர்தம் அடக்குமுறை, எப்போதும் ஓட்டம், பசி, பிணி போன்றவற்றால் வாடிய மஹாகவிஞனை - "கோவில் யானை அடித்து கொன்றது" என்ற கட்டுக்கதையை பரப்பியுள்ளனர்.  யானையால் பாரதி தள்ளுண்ட நிகழ்வு ஒரு ஜூன்  மாதத்தில் நிகழ்ந்ததாம்; அப்போது அவரை குவளை கண்ணன் காப்பாற்றியுள்ளார்.   அச் சம்பவத்தின் பின்பு அவர் வழக்கம் போல "சுதேச மித்திரன்" பத்திரிகை அலுவலகம் சென்று தனது வேலைகளைச் செய்து வந்துள்ளார். மேலும் சென்னை நகரக் கடற்கரைப் பொதுக்கூட்டங்களில் தொடர்ந்தும் கலந்து கொண்டு வந்துள்ளார். ஜூலை  31ம் திகதி கருங்கற்பாளைய வாசகசாலையின் 5வது வருடக் கொண்டாட்டக் கூட்டத்தில் பாரதியார் பேசிய உரையின் தலைப்பு "மனிதனுக்கு மரணமில்லை."  - அவர் இறந்ததோ செப்ட் 12 அதிகாலை !!!

குவளை கண்ணனது பேரன் 'குவளை கண்ணண் என்ற ஒரு இனிய மனிதர் (ஸ்ரீ பார்த்தசாரதி சுவாமி கோவில் அத்யாபக கைங்கர்யம் செய்து வந்த சுவாமி) சமீபத்தில் எம்பெருமான் திருவடி அடைந்தார்.  திருவல்லிக்கேணி திவ்யப்ரபந்த கோஷ்டியில் முதல் அடியில் இந்த சுவாமி இருக்கும் கோப்பு படம்.

Barathi when first visited Madras lived in Thambu Chetty Street & had office in Armenian Street.  He was to live in Triplicane, fled to Pondy, and  his last years, after return from Pondy exile were spent at Thiruvallikkeni.