Kuyil, Koel, Cuckoo
– is a songbird – when heard you may not exactly love that !! .. common perception is the common cuckoo (Cuculus canorus) is jet black
in colour resembling a Crow with red eyes !
.. .. some Cuckoos have a grey head with a thin, bright yellow ring
around their eye, yellow feet and a black beak. They have dark grey plumage on
their upper parts and barred plumage below which resembles the markings of the
sparrowhawk. Some females are a rusty-brown colour.
Spring is the herald of new life, and throughout the animal world, spring is a time for the rituals of mating, and for forecasting the weather – and more – for the summer to come. All manner of vivid animal lore surrounds this season of fertility.
Love's Labour's Lost is one of William Shakespeare's early comedies, written in the mid-1590s for a performance at the Inns of Court before Queen Elizabeth I. It follows the King of Navarre and his three companions as they attempt to swear off the company of women for three years in order to focus on study and fasting. Their subsequent infatuation with the Princess of France and her ladies makes them forsworn (break their oath). In an untraditional ending for a comedy, the play closes with the death of the Princess's father, and all weddings are delayed for a year. The play draws on themes of masculine love and desire, reckoning and rationalisation, and reality versus fantasy.
William Shakespeare’s two songs from Love Labour’s Lost read exquisitely as poems, a light warning to not expect more from nature than it can give:
When shepherds pipe on oaten straws,
And merry larks are ploughmen’s clocks,
When turtles tread, and rooks, and daws,
And maidens bleach their summer smocks,
The cuckoo then, on every tree,
Mocks married men; for thus sings he,
“Cuckoo!
Cuckoo, cuckoo!” O, word of fear,
Unpleasing to a married ear!
மகாகவி
பாரதி வெறுங்கவிஞர் அல்லர். உயர்ந்த நோக்கங்கள், உயர்ந்த பண்புகள், உயர்ந்த செயல்கள்
எல்லாம் செழித்தோங்கப் பாடிய உயர்ந்த கவிஞர். அவர் பாடிய பாடல்களுள் உணர்ச்சிச் செல்வமும்
கற்பனை மெருகும் இழைந்து விளங்கும் சிறு காவியம் 'குயில்பாட்டு'.
குயில் பாட்டுக்குப் பாரதியார் தந்த தலைப்பு 'குயில்’ என்பதே. பாரதியார் 1921-ஆம் ஆண்டு இறந்தார். 'குயில் பாட்டு’ நூல் 1923-ல் அச்சேறியது. புதுவையில் முத்தியாலுப்பேட்டை பகுதியில் கிருஷ்ணசாமிசெட்டியார் என்பவருக்கு ஒரு தோப்பு இருந்தது. மரங்கள் அடர்ந்து செழித்திருந்த அந்தத் தோப்பிற்குச் சென்ற பாரதியார் அதன் இயற்கை அழகில் மயங்கினார்; அங்கு தொடர்ந்து குயில் கூவுவதைக் கேட்டபோது இதை எழுதியதாக குறிப்பிடப்படுகிறது.
மாயக் குயிலதுதான் மானுடவர் பேச்சினிலோர்
மாயச்சொல் கூற மனந் தீயுற நின்றேன்.
"காதலை வேண்டிக் கரைகின்றேன், இல்லை யெனில்
சாதலை வேண்டித் தவிக்கின்றேன்" என்றதுவால்.
"வானத்துப் புள்ளெல்லாம் மையலுறப் பாடுகிறாய்,
With regards – S. Sampathkumar
20.12.2022
No comments:
Post a Comment